one way ticket

Zastanawiałam się już kilka razy nad tym, kiedy dostanę bilet. Nie spodziewałam się, że zobaczę tą informację na pierwszych stronach gazet, ale oczekiwałam chociaż jakiejś wiadomości, maila, sms'a, gołębia pocztowego, sowy, cokolwiek ?

-" No to fajnie, Patka, że wszystko jak na razie idzie po Twojej myśli, a masz już może...?" -"Nie, nie mam biletu, nie wiem skąd lecę, nie wiem gdzie mam przesiadkę i nie, nie wiem kiedy się dowiem" ... :)

Okazało się dzisiaj, że bilet mam. Ale od jak dawna ? Nie mam zielonego pojęcia. Nie wiedziałam również, że muszę się pofatygować i sprawdzić w tym celu au pair room. Oto i on :

Spotkanie wizowe mam we wtorek, o godz. 9:30 w Krakowie. Trzymam swojego życiowego farta za tyłek, żeby mnie tego dnia nie opuścił. 

Wypełnianie formularza zajęło mi grubo ponad godzinę, były miejsca, w których musiałam się posłużyć forami, bo za cholerę nie wiedziałam czego ode mnie chcą. Przynajmniej raźniej mi było wiedząc, że w niektórych kwestiach nie tylko ja jestem matołem :)

Jakby ktoś potrzebował pomocy w najbliższym czasie to służę. Zakładając rzecz jasna, że wypełniłam to dobrze, a tego dowiem się we wtorek.

Czymś w rodzaju zabawnego bloku reklamowanego pozwalającego na chwilowe oderwanie od przytłaczającej rzeczywistości są pytania, które zmuszą Was do refleksji nad tym, czy zamierzacie angażować się w pranie brudnych pieniędzy, czy zamierzacie zajmować się działalnością terrorystyczną w USA czy może kiedykolwiek zlecaliście bądź braliście udział w ludobójstwie ;)

Do tego sweet foteczka jak z kryminału i po bólu. 

Czas myśleć o walizkach i prezentach dla rodzinki. Mam tylko host mamę oraz małego T., więc mam możliwość pójścia w jakość, a nie ilość. Hostka wspominała o relacjach ze swoją mamą, ponoć dosyć aktywną i pozytywnie nastawioną do świata starszą babeczką, która mając polskie korzenie pamięta jeszcze trochę języka polskiego i nie może się doczekać mojego przyjazdu, by się z nim zmierzyć. Jej też zamierzam coś przywieźć, w zasadzie to póki co dla niej wymyśliłam najwięcej rzeczy. 

Czas ucieka. Przygotowałam listę rzeczy do zrobienia, którą w normalnych warunkach ogarniałabym jakieś pół roku. 

Oficjalnie zaczynam więc misję specjalną : pół roku w trzy tygodnie. 

Za wszystkie dziewczyny oczekujące na rodzinki bądź na otwarcie room'u trzymam mocno kciuki. Na chwilę obecną, jak mam ocenić, to był chyba najbardziej ekscytujący etap dotychczas. Powodzenia ;)

Miłego weekendu!

P.